Aleks Loreth , 2 latka

Serduszko Aleksa woła o pomoc! Pomóż nam walczyć o synka!

Trwa walka o zdrowie i życie małego Aleksa! Poważna wada serca sprawia, że niebawem konieczna będzie kolejna operacja! Przeczytaj naszą historię i pomóż nam walczyć o synka... O wadzie serduszka Aleksa dowiedzieliśmy się jeszcze w okresie prenatalnym — w 20 tygodniu ciąży. Od tamtego momentu nasza radość z ciąży zmieniła się w nieustający strach...  Czekaliśmy na synka, codziennie bojąc się o jego życie! Aleksander urodził się 17 lutego 2022 roku z wrodzoną wadą serca pod postacią atrezji płucnej z ubytkiem międzykomorowym. W 22 dobie życia przeszedł operację w krążeniu pozaustrojowym, z transfuzją krwi. Znowu paraliżujący strach i przerażenie, ale najgorsze było chyba to, że nie mogłam być przy synku... Aleks spędził 35 samotnych dni w szpitalu i dopiero po tym czasie mogłam dołączyć do mojego małego wojownika. Serduszko zostało na jakiś czas zabezpieczone!  Niestety to nie wszystkie niepełnosprawności, z jakimi musi mierzyć się nasz synek. Dodatkowo Aleks jest w trakcie diagnozowania choroby nerek. Ma bardzo duże problemy z przyrostem masy ciała. Chociaż ma już trzy miesiące, wciąż wygląda na noworodka. Nie wiemy jeszcze, co go czeka, jednak zrobimy co w naszej mocy, by wywalczyć dla niego zdrowie i piękne życie!  Obecnie saturacje synka są na poziomie 75-85%! W ósmym miesiącu życia konieczna będzie kolejna operacja serca – całkowita korekta. Nie wiemy, czy będzie mogła odbyć się w Polsce... Jeśli okaże się to niemożliwe, koszty będą ogromne.  Dodatkowo Aleksander potrzebuje specjalistycznej aparatury kontrolującej czynności serduszka, rehabilitacji, licznych konsultacji u specjalistów. Już dziś wiemy, że koszty leczenia Aleksa znacznie przewyższą nasze możliwości. Prosimy Was o pomoc w walce o zdrowe serduszko Aleksa. Aneta i Przemek, rodzice

8 172 zł

Zuzanna Car , 24 lata

Nie pozwól, by choroba zabrała jej dziecięcą radość... Pomóż!

Nasza kochana córeczka Zuzia od urodzenia zmaga się z czterokończynowym mózgowym porażeniem dziecięcym. Jej dzieciństwo było przepełnione bólem, cierpieniem i niekończącymi się pytaniami. Kiedy była malutka, nie rozumiała jeszcze, dlaczego tak często bywa w szpitalach, a tam ciągle poddawana jest operacjom i kolejnym rehabilitacjom. Z czasem pojęła, że to dla jej zdrowia, by mogła robić małe kroki ku samodzielności. Gdy widzieliśmy jej łzy zmęczenia i bezsilności, nasze serca rozpadały się na miliony kawałków. Dziś wiemy jednak, że każdy podjęty trud daje teraz swoje owoce. W swoim krótkim życiu Zuzia przeszła kilkukrotnie osteotomię stawu biodrowego oraz nacinanie przywodzicieli. To dało jej szansę na polepszenie sprawności. Zuzia obecnie porusza się na wózku inwalidzkim i cały czas potrzebuje pomocy i opieki najbliższych. Bez nich nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować. Od kilku tygodni zauważamy, że jej lewa strona jest mniej sprawna. Po konsultacjach lekarskich skierowano nas na rezonans, który jak mamy nadzieję, pomoże zrozumieć przyczynę następujących dolegliwości.  Jedynym lekiem jest dla niej nieustanna rehabilitacja, która może zdziałać cuda. Przez to jej życie staje się ciut lżejsze. Potrzebne również są sprzęty rehabilitacyjne, obozy usprawniające i wszelkie zajęcia ze specjalistami. To jednak wiele kosztuje... Codziennie i na każdym kroku staramy się otaczać Zuzię miłością i wsparciem. Każdy nowy dzień staramy się przywitać uśmiechem, dobrym słowem, gestem i nim też wszystkich zarażać. Nie chcemy, by to pieniądze stały się przeszkodą nie do pokonania, która zabierze wszystko to, co udało się dotąd wypracować. Dlatego nie mamy innego wyboru, jak prosić Was o pomoc. Za każdą przekazaną złotówkę już teraz z całego serca dziękujemy! Rodzice Zuzi

8 171 zł

Anna Żynis , 50 lat

Udar odebrał Ani wszystko... Każda pomoc jest na wagę złota❗️

Ania w wieku 49 lat doznała rozległego niedokrwiennego udaru mózgu. Tragiczny w skutkach incydent pozostawił ją z aż w 90% uszkodzoną lewą półkulą mózgu! Aktualnie Ania boryka się z poważnymi konsekwencjami tego schorzenia. Prawa strona jej ciała jest sparaliżowana, a głęboka afazja sprawia, że nie jest w stanie mówić ani pisać. Nie może funkcjonować samodzielnie i potrzebuje stałej opieki osób trzecich, aby zaspokoić podstawowe potrzeby dnia codziennego. Każdy dzień wymaga intensywnej rehabilitacji oraz terapii neurologopedycznej. Każdy dzień to walka o poprawę jakości jej życia i przywrócenie choćby niewielkiej niezależności. Jednak niestety, tego typu leczenie jest kosztowne, a zasoby finansowe wyczerpują się bardzo szybko. Dlatego też zwracamy się z gorącą prośbą o wsparcie. Każda, nawet najmniejsza kwota, będzie ogromnym wkładem w proces rehabilitacji Anny. Wasza hojność pozwoli kontynuować terapie, zakupić niezbędny sprzęt rehabilitacyjny i ułatwić funkcjonowanie. Wierzymy, że wspólnymi siłami możemy sprawić, że życie Anny stanie się łatwiejsze i pełniejsze. Bliscy

8 151 zł

Ada Kubiak , 25 lat

Ratujemy zdrowie Ady! Tak wiele już przeszła...

Dziękujemy za dotychczasową pomoc. Chociaż Adusia wygląda już na silną i zdrową, to choroba nadal władam jej całym życie... Błagam, zostań z nami i pomóż walczyć! Nasza historia: Budzę się z nadzieją, że to tylko koszmarny sen… Nic z tego. Ile nieszczęść może spaść na jednego człowieka? Ile cierpienia i bólu może znieść?  Razem z córką od wielu lat szukałam przyczyn zaburzeń immunologicznych i genetycznych, by w końcu usłyszeć druzgocącą diagnozę — padaczka. Gdy poznaliśmy przyczynę jej złego samopoczucia i mogliśmy zacząć leczenie, zdarzył się okropny wypadek!  To był Dzień Ojca. Adrianna myła włosy nad wanną, gdy nastąpił atak. Córka zsunęła się do wanny i po kilku minutach nieprzytomną znalazł ją tata. Adę udało się uratować, ale niedotlenienie trwało zbyt długo. Mózg został uszkodzony i do tej pory nie ma z nią kontaktu.  Trudno w tej beznadziei pozbierać myśli. Dzięki wielomiesięcznej fizjoterapii i pracy wielu lekarzy różnych specjalności Ada odzyskała część utraconych umiejętności. Uczyła się na nowo mówić, poruszać rękoma, siadać, chodzić... Jednak śpiączka to nie sen. Potrzebna jest cała gama wsparcia wielokierunkowego i bardzo żmudnej i systematycznej rehabilitacji. Jest to bardzo trudny i wymagający czas, w którym najważniejsza jest systematyczność. Brak rehabilitacji to ryzyko powrotu na wózek. Niestety, w przypadku Ady pozostała już tylko prywatna ścieżka leczenia. Nie mamy tylu środków...  Z całego serca prosimy o pomoc. Wierzę, że zapobiegniemy regresom. Wierzę, że Wami to się uda! Proszę, nie zostawiaj nas...  Agnieszka — mama

8 150,00 zł ( 10,94% )

Brakuje: 66 319,00 zł

Wiktor Mazur , 14 lat

By codzienność Wiktora była łatwiejsza... Pomóżmy!

Wiktor przyszedł na świat w 2010 roku. Wydawało się, że ze zdrowiem synka jest wszystko w porządku i obejdzie się bez większych komplikacji. Niestety, rzeczywistość przygotowała dla nas przykrą niespodziankę... Gdy Wiktor miał 2,5 roku, zachorował na zapalenie opon mózgowych spowodowane neuroinfekcją. Od tamtej chwili rozwój synka się zatrzymał. Wiktor przestał chodzić, mówić i samodzielnie jeść. Zdiagnozowano u niego niedowład czterokończynowy spastyczny i padaczkę objawową. Dziś wymaga naszej całodobowej opieki. Synek jest pod stałą kontrolą fizjoterapeutów, neurologopedy, pedagoga specjalnego i hospicjum. Niestety, los nie miał litości i po ostatnim ciężkim przebiegu zachorowania na COVID-19, stan synka się pogorszył. Konieczne było założenie rurki tracheotomijnej, co dodatkowo zmniejszyło komfort codziennego funkcjonowania Wiktora.  Jako rodzice, zwracamy się do Was z prośbą o wsparcie Wiktorka w jego codziennej walce. Syn musi być dalej intensywnie rehabilitowany. Zebrane środki chcielibyśmy przeznaczyć także na potrzebny sprzęt medyczny. Czeka nas dalsza, wymagająca droga, ale każdy pomocny gest z Waszej strony daje nam nadzieję na lepsze jutro Wiktorka! Wdzięczni rodzice 

8 150 zł

4 dni do końca

Michał Szablewski , 32 lata

Żyje, choć z tylko jednym płucem❗️Pomóż Michałowi w walce o sprawność 🚨

Około 6 lat temu moje życie wywróciło się do góry nogami. Właśnie wtedy doszło do wypadku, który poskutkował poważnym urazem rdzenia kręgowego. Od tamtej pory walczę, by móc funkcjonować samodzielnie i możliwie jak najlepiej. Pomożesz? Muszę mierzyć się z porażeniem kończynowym i problemami z oddychaniem... Przebyłem bardzo długą drogę, nie mogąc znaleźć przyczyny stale nawracających infekcji płuc.  Niestety mój stan stale się pogarszał i w wyniku przebycia wielu zakażeń, konieczna była operacja usunięcia całego lewego płuca.Wiedziałem, że zabieg jest trudny, obarczony ryzykiem i mogę go nie przeżyć, ale wybrałem tę opcję, jak bilet w jedną stronę. Śmierć albo życie. Na szczęście się udało! Żyję, ale dziś już tylko z jednym płucem. Operacja trwała wiele godzin i była bardzo skomplikowana. Odbyła się w ostatnim możliwym momencie, ponieważ płuco było doszczętnie zniszczone.  Wiele razy ocierałem się o śmierć, ale teraz jestem szczęśliwą osobą, która mimo swojej niepełnosprawności stara się żyć normalnie. Zwracam się do Was z prośbą o wsparcie... Już nie raz otworzyliście dla mnie swoje wielkie serca... Nigdy nie znajdę odpowiednich słów, by podziękować. Niestety moja sytuacja wciąż jest trudna, nadal wymagam całodobowej opieki i intensywnej rehabilitacji. Tylko to daje mi szansę na samodzielne funkcjonowanie... Niestety wszystko, co niezbędne, generuje bardzo wysokie koszty, które znacząco przekraczają moje możliwości finansowe... Bez Waszej pomocy nie dam rady... Bardzo proszę o dalszą pomoc, jesteście moją nadzieją! Michał

8 139 zł

Bartłomiej Sowiński , 44 lata

Moje dzieci nie mogą wychowywać się bez ojca! Proszę, pomóż!

Wystarczyła chwila, by zmieniło się całe moje życie. By wszystko, co znałem, stało się przeszłością. Udar wdarł się do mojej codzienności, próbując zamienić wszystko, co do tej pory osiągnąłem, w koszmar. Mam dwójkę małych dzieci... Dla nich nie mogę się poddać! 6 marca przeszedłem zawał mózgu... Wszystko zmieniło się w jednej chwili nie do poznania. Niedowład, afazja, a po kilku dniach w szpitalu okazało się, że także COVID-19. Pierwszy raz w życiu tak bardzo się bałem! Bałem się, że moje dzieci będą musiały wychowywać się bez ojca... Udało mi się wygrać z koronawirusem i obiecałem sobie, że zrobię wszystko, by wrócić do sprawności! Jednak prawdziwa walka zaczęła się kiedy wyszedłem ze szpitala. Od zawsze byłem stanowczym i pracowitym człowiekiem, jednak przez myśl nie przeszło mi nawet przez moment, że najcięższą pracą w moim życiu będzie walka o każdy samodzielny krok! Po 16 tygodniach katorżniczej rehabilitacji i litrach wylanych łez zacząłem chodzić o kuli. Zacząłem też powoli mówić, ale nadal kosztuje mnie to bardzo dużo wysiłku. Mój 7-letni syn każdego dnia pyta, kiedy znowu pogram z nim w piłkę, odrobię lekcje i pobawię się na placu zabaw. Moja 2-letnia córeczka jest jeszcze taka malutka. Przychodzi do mnie, wtula się w moje ramiona. Chciałbym także objąć ją, najmocniej jak potrafię, jednak cały czas brakuje sił…  Wszystkie obowiązki spadły na moją partnerkę. Nie mogę jeździć samochodem, nie pójdę na zakupy, nie pomogę w sprzątaniu domu. Wiem, że tylko regularna rehabilitacja pozwoli mi wrócić do dawnego życia – za którym bardzo tęsknię.  Dam radę. Jestem bardzo zdeterminowany i gotowy walczyć. Wiem, że odzyskam swoje sprawne życie, ale potrzebuję w tym Twojej pomocy! Bartłomiej

8 138 zł

Marysia Leoszko , 11 lat

Zbyt wczesny poród naznaczył całe życie Marysi. Pomóż!

Dziękujemy darczyńcom za pomoc przy poprzedniej zbiórce. Dzięki Wam nasza codzienność wygląda lepiej...  Jednak walka Marysi to również jej przyszłość. Chcielibyśmy prosić o dalsze wsparcie. Choroba i wszystkie jej skutki nie odpuszczają, a Maria zasługuje jak każde inne dziecko na marzenia i ich spełnianie.  Leczenie córki to długa i kosztowna rehabilitacja oraz możliwość wyjazdów na turnusy.  Chcielibyście znów nam pomóc? Prosimy o wsparcie!  Nasza historia:  Odejście wód płodowych w 18 tygodniu ciąży nie zwiastowało niczego dobrego... Całe szczęście ciążę udało się jeszcze donosić do 25 tygodnia – dzięki temu Marysia przeżyła. Była maleńka jak okruszek, przez trzy miesiące przebywała w szpitalu, walcząc o każdą chwilę tu, na świecie. Dzisiaj Marysia potrzebuje intensywnej rehabilitacji, by móc walczyć ze skutkami wcześniactwa...  1 stycznia 2013 – tego dnia urodziła się Marysia. Ważyła zaledwie 800 gramów – mniej niż jej pierwszy pluszowy miś. Jeszcze w szpitalu zdiagnozowano: encefalopatię okołoporodową (skrajne wcześniactwo i niedotlenienie wewnątrzmaciczne), zapalenie płuc, niedrożność przewodu pokarmowego, niedokrwistość wcześniaczą, niedoczynność tarczycy… Walczyła z wieloma groźnymi przeciwnikami. Przeszła kilka poważnych operacji. W szpitalu spędziłyśmy 3 długie miesiące… Córeczka okazała wielką wojowniczką, która z całych sił pragnie żyć, a my robimy wszystko, aby w przyszłości miała szansę na samodzielność! U Marysi zdiagnozowano dziecięce porażenie mózgowe w stopniu umiarkowanym, a także od urodzenia opóźniony rozwój psychomotoryczny i objawy uszkodzenia CUN, przez co pozostaje pod ciągłą opieką neurologa dziecięcego, psychologa, rehabilitanta, logopedy, okulisty, laryngologa, pediatry… Marysia nie mówi i nie chodzi, potrzebuje naszej pomocy we wszystkich czynnościach. Niestety NFZ refunduje tylko 1 godzinę rehabilitacji tygodniowo, co jest kroplą w morzu potrzeb Marysi. Córeczka wymaga stałej wielospecjalistycznej rehabilitacji, bez której straci wszystko to, co udało jej się z takim trudem wypracować.  Przeszłyśmy z Marysią bardzo wiele trudnych chwil. Wygrałyśmy walkę o życie i to jest najważniejsze. Niestety wciąż musimy walczyć o jej zdrowie, ponieważ wcześniactwo pociągnęło za sobą bardzo przykre konsekwencje. Proszę Was o pomoc, bym mogła zapewnić Marysi jak najlepsze życie...

8 127,00 zł ( 22,42% )

Brakuje: 28 108,00 zł

Liliana Przestacka , 2 latka

Lilka może być zdrowa i słyszeć jak inne dzieci! Daj jej na to szansę!

Każda kobieta, zachodząc w ciążę, najbardziej pragnie, aby jej dziecko było zdrowe. Moja ciąża przebiegała bezproblemowo, wszystkie badania bez żadnych zastrzeżeń. Nie miałam o co się martwić. Byłam spokojna i niezwykle szczęśliwa. Aż do czasu porodu...  Kiedy urodziłam córeczkę, od razu usłyszałam pierwszy płacz. Położono mi ją na brzuchu, lecz po chwili zabrano i wtedy Pani Doktor poprosiła do siebie mojego męża, który był przy porodzie. Nie wiedziałam, co się dzieje. Byłam przerażona i zdezorientowana! Usłyszałam tylko słowa: nierozwinięty przewód i zrobiło mi się słabo.... Prosiłam męża, żeby powiedzieli mi, o co chodzi i wtedy dowiedziałam się, że nasza Lilianka ma zniekształcone lewe uszko i prawdopodobnie zarośnięty kanał słuchowy. W szpitalu, w którym rodziłam, nie spotkali się jeszcze z taką wadą. Lila miała zrobione wszystkie możliwe badania, by wykluczyć różne choroby. Okazało się, że na szczęście jest to wada izolowana. Skierowali więc nas do laryngologa. W międzyczasie trafiliśmy też do osteopaty i fizjoterapeuty ze wzmożonym napięciem mięśniowym i asymetrią, która ściśle związana jest z uszkiem.  Laryngolog przedstawił nam nazwę tej przypadłości: mikrocja z atrezją, czyli nierozwinięta małżowina uszna z zarośniętym kanałem słuchowym. Po badaniach okazało się, że Lila prawe uszko ma w 100% sprawne, lecz lewe odbiera dźwięki dopiero od 70 db. (hałas odkurzacza, ruch uliczny). Przewodnictwo kostne działa, więc mamy zielone światło na aparacik słuchowy, a w późniejszym czasie operację wszczepienia implantu.  Niestety, okazało się, że sam aparat kosztuje sporo, bo 11 000 zł, a NFZ refunduje tylko małą część całej kwoty. Wizyty u specjalistów, rehabilitacja i wszystkie badania są robione prywatnie, więc koszty będą wzrastać...  Dlatego chcielibyśmy prosić o wsparcie dla naszej Lilki. Marzymy o tym, by mogła słyszeć normalnie, by rozwijała się prawidłowo... Jednak bez Was to nie będzie możliwe... Każda złotówka jest dla nas na wagę złota!  Rodzice

8 112 zł