Bardzo dziękuję wszystkim, którzy wsparli akcję pomocy dla mnie, dzięki Wam dotarła do mnie już pierwsza z paczek żywności, zakupiliśmy leki i tonę węgla na który nie byłoby nas stać bez Waszej pomocy. Jeszcze raz, bardzo, bardzo dziękuję za pomoc w imieniu swoim, męża i córki. Mariola
W niedzielne październikowe popołudnie wybraliśmy się spełnić marzenie Oleńki. Choć październikowa pogoda nas nie rozpieszczała - było bardzo zimno i wietrznie w sercach naszych palił się ogień - z niecierpliwością i radością oczekiwałyśmy na to spotkanie. Po dotarciu na miejsce przywitała nas nasza mała, już nie „dzidziusiowa” jak sama mówi, królewna wraz ze swoją rodziną. Pokazywała nam swój nowy samochód i pytała: "czy wiesz jaka to marka? Mercedes - volkswagen." :) Standardem stało się układanie puzzli czy też czytanie książeczek. Kiedy nadszedł ten moment, po odczytaniu dyplomu spełnionego marzenia, w którym zachwyciła się znajdującymi się tam fundacyjnymi balonikami, Ola od razu podbiegła do placu zabaw, weszła do domku (gdzie jak później mówiła, będzie spała i jadła :) ), zaczęła się huśtać, po czym zaprosiła nas na gorącą herbatkę do swojego nowego królestwa. Radości było co niemiara. Było po prostu bajecznie – czego dowodem jest uśmiechnięta buzia Oli.
Gdy dowiedzieliśmy się, że Piotrek jest chory zawalił się nasz cały świat, ale teraz wierzę, że na świecie są dobrzy ludzie i że Piotrek ma szansę na normalne życie. Niestety, Piotrek nie był na zaplanowanym turnusie wyjazdowym. W czasie podróży, niedaleko za Warszawą mieliśmy wypadek, na szczęście nikomu nic się nie stało, ale samochód został poważnie uszkodzony i musieliśmy ściągać go lawetą do domu. Nie mogliśmy pojechać pociągiem, gdyż byłoby to zbyt męczące dla Piotrka i Filipa (są jeszcze zbyt mali). Zebrane pieniądze wykorzystaliśmy na miejscu, Piotrek był na intensywnym 2-tygodniowym turnusie stacjonarnym w Łukowie w Centrum Wspomaganie Rozwoju Dziecka. Piotrek oprócz autyzmu ma opóźnienie w rozwoju i zbyt duże napięcie mięśniowe, ale ciągła rehabilitacja i terapia bardzo mu pomagają. Do chwili obecnej Piotruś nie mówi, ale jest nam już łatwiej się z nim porozumieć bo potrafi pokazać co chce i dzięki temu mniej się denerwuje. Dzięki terapii czaszkowo-krzyżowej, diecie i treningowi Johansena zaczął przesypiać całe noce i mniej interesuje się kręceniem. A jeszcze do niedawna kręcił wszystkim, co wpadło mu w ręce i było to jedyne zajęcie, które go cieszyło. Na turnusie Piotruś miał zapewnioną również terapię wczesnego wspomagania, terapię SI, zajęcia z logopedą, rehabilitację. Piotrek chodził na basen i miał kąpiele wirowe. A to wszystko dzięki Wam! Wdzięczna za pomoc Mama Dagmara
Łóżko z wysokimi bokami dotarło do Adrianka w II połowie października. Było robione specjalnie na zamówienie według wytycznych mamy Adrianka ponieważ standardowo takie łóżka nie są produkowane. Dodatkowo Adrianek otrzymał materac, wałki do rehabilitacji w ulubionych kolorach i zabawki interaktywne. Mama napisała „Aduś jest przeszczęśliwy. Wczoraj jak złożyliśmy łóżko i włożyliśmy do niego Adusia, ja autentycznie widziałam jak Adrian cieszy się, jak oglądał i dotykał boki łóżka, jak przytulał misie i bawił się zabawkami. Wzruszyłam się i ja i mąż. Adusia oczy aż błyszczały z radości. Ogromnie dziękujemy za wszystkie cudności, za łóżko, wałki i wszystkie zabawki. Podarowaliście Państwo Adrianowi spokojny i wygodny sen, możliwość rehabilitacji w warunkach domowych (Adi ma od września nauczanie indywidualne w domu, więc wałki są bardzo potrzebne) i zabawki, które bardzo mu się podobają. Dobro powraca – DZIĘKUJEMY” Więcej słów nie potrzeba – dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do spełnienia marzenia Adrianka.
Nataszka otrzymała wymarzony, duży, wiszący kosz na stelażu. Teraz będzie mogła bujać się na nim, wypoczywać i leżeć kiedy tylko zapragnie. Nataszka nie może samodzielnie podziękować za spełnienie marzenia, jednak jej najbliżsi wiedzą, że ogromną radość sprawia jej bujanie się, czy to na bezpiecznej huśtawce czy w ramionach rodziców. Właśnie dlatego duży wiszący fotel był dla niej wspaniałym prezentem. W takim miejscu, na kolanach mamy lub taty, będzie mogła się rozluźnić, odprężyć, wyciszyć... Dziękujemy!
Dawid czekał na nas w obecności ukochanej siostry Wiktorii, mamy i taty. Huśtawka przywieziona chwilę przed naszym przyjazdem, czekała już złożona i pomalowana przez tatę Dawida, stała już w przydomowym ogródku. Ze względu na upały Dawidek huśta się tylko wieczorami, ale gdyby mógł nie schodziłby z niej nigdy. Dawid przywitał nas pięknym uśmiechem i szybko zabrał się za odpakowywanie prezentów, które przynieśliśmy ze sobą. Wiele z prezentów nawiązywało do pasji Dawida, którą jest sport. Dawidek gra w drużynie koszykowej, ale kocha absolutnie wszystkie sporty. Dawid wzbogacił się więc o piłkę nożną, mini kijki do hokeja, czy mini piłki do rugby. Wolontariuszki bawiły się z chłopcem prawie przez trzy godziny, aż żal nam było wyjeżdżać. Przed wyjazdem, pod wieczór, Dawid i Wiktoria wypróbowali huśtawkę.
Marzenie Mai spełniło się podczas Podróży Spełnionych Fantazji. Odwiedzinom towarzyszyły wolontariuszki. Plac zabaw został dostarczony i złożony wcześniej, natomiast nam pozostało pomalowanie placu. Zabawy było co niemiara! Oprócz placu zabaw Maja dostała mnóstwo zabawek m.in. z ukochanymi konikami Pony. Maja jest niezwykle pogodną dziewczynką, oraz bardzo wdzięczną. Podobnie jak jej siostra Oliwia, która również otrzymała drobne prezenty. Widok uradowanych dziewczynek po naszej wizycie na długo pozostanie z nami w pamięci.
Pragniemy z całego serca podziękować wszystkim darczyńcom, którzy wsparli nas podczas zbiórki środków pieniężnych na turnus rehabilitacyjny naszego syna Michała. Choć nie udało się zebrać całej kwoty, nasz syn pojedzie na turnus. Pozostałą część pieniędzy zebrano podczas turnieju sportowego. Michała w najblizszym czasie czeka operacja zmiany w oczku. Jest bardzo dzielny. Zdobywa kolejne laury poetyckie i nagrody na szczeblu ogólnopolskim. Obiecujemy, że jeszcze o nim Państwo usłyszą.
Nie umiem ubrać w słowa, co czuję głęboko w sercu, widząc, że leki są w domu, że pieniążki są na subkoncie Patryka w razie potrzeby. Uzbierana kwota pozwoli na kompleksowe regularne leczenie roczne Syna. Nie mogę sobie wyobrazić większego szczęścia na dzień dzisiejszy. Nie muszę się martwić, że nie starczy, na wszystkie leki. A i sam Patryk jest szczęśliwy, bo wie, że kompleksowe leczenie daje mu szansę doczekać dnia, kiedy zostanie wynaleziony lek na Muko-Potwora. To dzięki WAM Drodzy SIEPOMAGACZE, Patryk ma taką szansę, podarowaliście mu rok życia, bez zmartwień, o leki, inhalatory. Z głębi serca dziękuję Katarzyna - mama Patryka, wraz z Patrykiem