Na samo wspomnienie kolejnej operacji Wiktor płacze ze strachu... Pomocy!

Wiktorek urodził się w 24 tygodniu ciąży, ważąc zaledwie 570 gramów i mierząc 30 centymetrów. Pod respiratorem spędził dokładnie 38 dni! Przez kolejne tygodnie korzystał z CPAP-u, a z tlenu zszedł dopiero dwa tygodnie przed wyjściem ze szpitala. W sumie spędziliśmy tam 5 długich, przerażających miesięcy!

W tym czasie wydarzyło się więcej, niż czasem w ciągu lat. Wtedy też przeszedł 3 operacje, jedna po drugiej, ponieważ jednego razu puściły szwy, innego doszło do niedrożności jelit i następna operacja była ratującą życie.

W trakcie leczenia, oprócz wcześniactwa doszła nam kolejna diagnoza – zespół Klinefeltera. W związku z tym znów musiał przejść kilka operacji, w tym jedną po 5 latach po komplikacjach. Operacja była w 2024 roku, a dziś znów pojawiają się sygnały, że coś się dzieje…

Gdyby tego było mało, czekamy na kolejną operację, ponieważ szwy po operacji z 2018 roku „puściły”. 

Walczymy o sprawność Wiktorka od pierwszych miesięcy życia, korzystając ze wsparcia wielu specjalistów. Gdy w wieku dwóch lat Wiktorek stracił mowę, usłyszeliśmy, że to afazja. W międzyczasie pojawiły się problemy ze słuchem, natręctwa i ostatecznie diagnoza autyzmu. Teraz Wiktor zmaga się także z poważnymi problemami z pamięcią – neurolog wdrożył kosztowne leczenie suplementacyjne...

A to nadal nie koniec trudności... Wiktor bardzo dużo choruje. Zakażenia, infekcje, zapalenia płuc… Niedawno okulista zauważyła też zmiany pod kątem jaskry i niestety, to się potwierdziło.

Na samo wspomnienie „operacji”, „zabiegu” albo nawet „lekarza” Wiktor wpada w panikę. Pamięta, co przeszedł, ile kosztowały go lata kolejnych wizyt na stole operacyjnym, a jest ryzyko, że to jeszcze nie koniec. 

Koszty tego wszystkiego, do tego wizyty u szeregu specjalistów zaczynają nas przerastać, dlatego postanowiliśmy poprosić o pomoc, by zabezpieczyć środki na przyszłość, na kolejne badania i dalsze leczenie Wiktorka. Każdy gest ma znaczenie, każdy gest jest na wagę złota.

Rodzice